Orhan DURMUŞ


BİR BEN VAR BENDEN İÇERİ


 

-          ? kendi kendine konuştuğunu sanıyorsun. O benim işte neden inkâr ediyorsun. Korkma deli değilsin. Her zaman yanındaydım merak etme sen yeni yeni beni fark ediyorsun. Daha önceleri de beni fark ettin sanmıştım. Sanıyorum düşüncelerinle baş başa kalamadığından beni fark edemedin. Ben senim sende ben. Ayrı değiliz aynıyız ama biriz.

 

-          Sus artık biraz çünkü sen konuşurken ben düşünmüş oluyorum. Kuracağın cümleleri dahi biliyor konuşurken takip edebiliyorum. Bir bedende konuşan iki kişi bu delilik değil de nedir? Bende deliriyorum belli ki? o yüzden lütfen sus beni saf kendi düşüncelerimle baş başa bırak.

 

-          Ben senin düşüncelerinim zaten sen bunu anlamak istemiyorsun. Senden ayrı değilim derken bunu kastediyorum. Ben senim diyorum anla artık.

 

Merak etmeyin delirmedim. Ara ara iç sesimle aramızda geçen konuşma aslında, konuşmada değil düşünce, alabildiğine çok düşünce ama artık iç sesime fazla kulak veriyorum bu onun dışa vurumu. Her adımımızda aldığımız kararlarda karar vermenizi sağlayan düşünceler kümesi. Bezen öyle bir hal alıyor ki benden uzaklaşan düşüncelerim olayları yaşayıp gelip bana anlatıyor gibi geliyor.  Ne anlatsam ne söylesem boş bu yaşadıklarımı hemen herkes yaşıyor. İnsanlarla konuşurken iç sesiyle mi yoksa kendisiyle mi konuştuğumu çoğu kez anlamıyorum. Önceden herkes içten konuşur sanırdım. Ne düşünürlerse onu konuşurlar sanırdım. İç sesi ile onun arasında bir perdenin olduğunu şimdi şimdi öğrendim. Kalbini ortaya koyan gerçek düşüncesini açık eden kimseye rastlamadım. Dünya işleri ile meşgul olur. İbadetle iş icabı meşgul olur. Biz hangi devire geldik böyle yüzüne konuştukların seni duymuyor. Sana söylenenler sadece sessizlik. Konuşmalar görüşmeler sadece vakit geçirmece?

 

İşte bende diyorum bir ben var benden içeri bunları fısıldıyor?

 

İyi haftalar