Adrese dayalı nüfus sayımı acı bir gerçeği su yüzüne çıkardı. Yıllardan beri ihmal edilen, yatırımlardan mahrum edilen şehrimiz yüz elli yedi bin göç vererek bu unutulmuşluğu hatırlattı. 1975´ler den sonra Erzurum ihmal edildi, vatanına bağlı olmanın sanki cezasını çekti ve çekiyor gibi. Bunu anlamak kolay değil. Bugüne kadar yöneticilik yapmış, Milletvekili seçilmiş, belediye başkanları bu acı tabloyu bir araya gelerek tartışmalı gerekirse İstanbul, Ankara değil Erzurum´a yerleşerek halka önderlik etmeli. Erzurum için yeni açılımlar sergilenmelidir. Ayrıca şehri terk etmelerini de halka açıklamalıdırlar.
Yılar itibarıyla şehirde olan fakat bugün olmayan işletmelerin bir bölümü aşağıya çıkarılmış olup bunun hesabını da vermelidirler.
Özelleştireceğim, zarar ediyor kapatılmalıdır, genel ekonomi bunu gerekli kılıyor, demeleri bu acı tabloyu ortadan kaldırmaz. Madem Erzurum´un temsilcisi oldunuz biraz rahatınız kaçsın gelip şehre hizmet verin.
1970´den itibaren kapanan atıl hale getirilen hurdaya çıkarılıp satılan tesisler hatırlayabildiklerimin listesini veriyorum.
1-Bu günkü Yenişehir semtinde olan ayakkabı fabrikası (Baltacıların)
2- Hasankale yolu üzerindeki tuğla fabrikası
3- Kalenin dibindeki iplik fabrikası
4- Ilıca yolundaki Tarım aletleri fabrikası
5- Erzurum yem fabrikası
6- Tortum şayak fabrikası
7- Aşkale travez fabrikası yapılmadan yarım kaldı
8- Aşkale kömür ocakları
9- Balkaya kömür ocakları
10- Ilıca yolunda işçilerin ortaklığıyla kurulan tekstil fabrikası
11- Ilıca süt fabrikası. Bugun yarı atıl vaziyette.
12- Oltu kömür işletmeleri.
13- Doğu kömür işletmeleri bölge müdürlüğü.
14- Dumlu yapağı fabrikası.
15- Hasan kale elektronik fabrikası.
16- Hasan kale tütün fabrikası.
17- Kandilli tavukçuluk entegre tesisler,
18- Hürriyet, Milliyet, Türkiye, Sabah gazeteleri matbaa ve tesisleri .
19- Gölbaşı tuğla fabrikası ,
20- Sanayi mahallesindeki Biriket fabrikası.
21- Şehrin muhtelif semtlerine dağılmış Şekerciler
22- Atıl halde çalışmayan et kombinaları.
23- Doyasan yağ fabrikası.
Bu listeye ilave edilmek istenen işletmeleri eklemek mümkündür. Bu ekonomik çöküntünün elbette birileri hesabını vermek zorundadır. Erzurumlu perişan, işsiz, yoksul mutluluktan uzak unutulmuş, terk edilmiş bir vaziyettedir.
Hamaset nutukları atacağız. Birilerini suçlayacağız. Yönetimler yanlış yaptı diyeceğiz. Yani mazeret üreteceğiz. Bunlar bizim derdimize derman olur mu? Bilemem.
Problemlere kapsamlı ve kalıcı çözümler bulmak istiyorsak; bilimsel çalışmayı ve ortak aklı devreye koymalıyız. Sosyologlardan, psikologlardan, ekonomistlerden, toplum bilimcilerinden, oda başkanlarından kurulan genel bir çalışma gurubu oluşturup acil eylem planı oluşturmalıyız. Bu çalışmayı başta Sayın Valimiz, Büyükşehir Belediye başkanımız, Atatürk Üniversitesi Rektörü olmak üzere yetkililerin koordinatörlüğünde ciddi çalışma yapıp işin Ankara boyutunu da öncelikle şu anda ilimizi temsil eden vekillerimizi, geçmişte seçilmiş olup Ankara´da yaşayan tüm mebuslarımızı devreye sokarak büyük bir atılım gerçekleştirmeliyiz.
Yapılacak tek şey mazeret üretmek değil, problemi çözmektir. Haydi, Erzurum´u yönetenler, Erzurum´dan seçilip Ankara´ya gidenler, tüm Erzurum´dan ekmek yiyenler görev başına.
Gün problemi çözme günüdür, problemin parçası olma günü değil.
