Köyde doğdum. İslam’ı köyde öğrendim. Geleneksel şifahi kültürle büyüdüm. Müslüman olduğumuzu ana ve babama bakarak, camide namaz kılarak, klasik elifba yardımıyla sureleri öğrendim.
Okula başlayınca din dersi kitaplarından okuyarak öğrendim. Bilgimiz kısıtlıydı. Kuranı okuyordum ama ne dediğini anlamıyordum. Anlamak içinde bir çabam yoktu. Sadece bende değil o yıllardaki arkadaşlarım ve köylülerimde de yoktu.
1975 yılında Dadaş Öğrenci Yurdunda “Riyazüs Salihin” okumaya başladık. Dadaş Kuran Kursunun kurucuları arasında yer aldım.
1978 yılında Rahmetli Aykut Edibali Bey yazın tüm arkadaşlarımızın Kuran Meali okumasını önerdi.
Mümin, Münafık, Kâfirle ilgili ayetleri yazmamızı ve aramızda mütalaa etmemizi önerdi. O yıl öyle bir okuduk ki muhteşemdi.
Elmalının Meali, Hasan Basri Meali, Konyalı Mehmet Vehbi Meali, Fikri Yavuz meali elimizden düşmedi.
Sonraki yıllar yani 47 yıldır hem orijinal metin, hem de meal okuyarak devam ettim. Her okumamda Kuran bana yeni ufuklar açtı. Düşün dünyama ışık oldu.
Her okuyuşum yeni kapılar, yeni yollar açtı. İmanım muhkemleşti. Ölünceye kadar da bu okumayı sürdüreceğim.
Dostlara da hem orijinalini hem de meal okumalarını önermeye devam edeceğim.
Ne mutlu kuranı kerimi okuyup anlayanlara…
Ne Mutlu Allah bana düşünmemi, akletmemi, tefekkür etmemi öğütledi.. Ve ben bu nimetten faydalandım diyenlere…
Selam olsun Allah’a ve Peygambere iman edenlere…
