Ve tarih yapılan hiç bir kahramalığı unutmadığı, unutmayıp ödüllendirdiği gibi, yapılan hiç alçaklığı unutmayıp derin hafızasında muhavaza edip, günü zamanı gelince yaşıyorsa faillerinden,yaşamıyorsa sülbünden,sülalesinden gerekli hesabı soracaktır!
12 Eylül 1980: Türk demokrasi tarihinin en utanç verici günüdür.
12 Eylül 1980: Yaşanmış Eylül'lerin en karanlığı ve en betbahıdır.
12 Eylül 1980: Türk milletini içerisinde bulunduğu bu buhranlı günlerin tohumlarının serpildiği, kahpelerin piç doğurmasının beklendiği cenabet bir gündür.
12 Eylül 1980: zalimler için bahar,bizim için hazan mevsimidir.
12 Eylül 1980: Vatanseverlerin, Vatanlarıyla imtihan edildiği gündür.
12 Eylül 1980: Öyle aşağılık bir işkenceye maruz kalıp "Atatürk’üde ben öldürdüm" dedirten gündür!
12 Eylül 1980: Ülkücü hareketin mensuplarının annesiyle, babasıyla, eşiyle, dostuyla, namusuyla, şerefiyle imtihan edildiği gündür!
12 Eylül 1980:
Ruhunda,bedeninde bu ağır tranvaları yaşayan Ülküdaşlarımızın bu kara günleri ve mimarlarını unutmamak için kız çocuklarına “EYLÜL” ismini verdiği gündür!
12 Eylül 1980: Beşbine yakın Ülkü gülünün Selasının okunduğu gündür!
Rabbim, bir daha bizlere o kara Eylül'leri yaşatmasın.
Rahmeti Rahmana kavuşmuş, Şaadetle şereflenmiş tüm şehitlerimizi Rahmet, minnet ve şükranla anarken, şu an hayatta olan tüm dava büyüklerimi vermiş oldukları mücadelenin büyüklüğünde saygı ve hürmetle selamlıyorum!
Ne sizleri Unutacağız, nede o kahpe Eylül'lülü!
