www.erzurumgunebakis.com/ Rabia ASLAN KARAKAŞ 

At arabacıları sahipleri,  şehir içinde kömür, çimento ve inşaat malzemesi taşırken işlerin artık durma noktasına geldiğini ve mesleklerinin bittiğini söylediler. 

At arabacıları,” Benim babam da at arabacılığı yapıyordu. Ben okul okumayınca onun yanında kendimi bildim bileli bu işi yapıyorum. 10 yıl öncesine kadar çok iyi iş yapıyorduk. Ancak, nakliye kamyonlarının yaygınlaşmasından sonra bizim işler epey kesildi. Artık evimize ekmek götüremez duruma geldik. Şu anda bu iş ve hamallık yapmak dışında başka bir alternatifimiz yok. Geçmişte bu işi yapan çok kişi vardı. Özellikle derelerden kum taşıma çok kazandırıyordu. Bunun yanında milletin hayvanları için kışlık olarak topladığı otları taşımakta da iyi para kazanıyorduk. Herkes teker teker bırakıp atlarını sattılar. Devam eden bizler de belli noktalarda bekleyip, gün boyu iş yapmaya çalışıyoruz. Bazen gün boyu sıcağın altında bekleyip hiç iş yapmadığımız oluyor. Kışında daha çok zorlanıyoruz. Bunun yanında hamallıkta yapıyoruz. Aslında bizim de imkânımız olsa bizde artık yapmayacağız. Ucuz taşımacılık yaptığımız için hala iş çıkıyor, yoksa bu meslek bitti. Eskiden çok iyiydi. Eskiden her şeyi taşırdık. Mobilyacılara demir doğramacılara çalışırdık, marketlerden alışveriş yapanların eşyalarını taşırdık, tüp bile götürürdük. Sanayiden çıkmazdık, sanayicilerin işi bile günü kurtarmaya yeterdi. Şimdi herkesin kendi arabası var. At arabacılığı yavaş yavaş bitiyor Bende at arabası ile nakliye işine başladım. O yıllarda traktör ve otomobil çok fazla yoktu. Evlere odun, kömür, tuğla, kiremit at arabalarıyla taşınırdı. Tarlaya işçi götürürdük, çırçır fabrikalarına pamuk çekerdik. Sünnet düğünlerinde sünnet çocuğunu gezdirir para kazanırdık. Para kazandırmadığı için mesleği bırakanların sayısı giderek artıyor. Bizim gibi çeşitli meslek kollarında çalışan insanlara seçimlere yaklaşınca bir takım sözler veriliyor, ama seçimden sonra bu sözler tutulmuyor.  Şimdi ki taksi durakları gibi bizimde şu an İş Bankası şubesinin bulunduğu yerde bir durağımız vardı. Müşteri gelir bizi orada bulurdu. Çok çalışırdık, çok iyi paralar kazandık. Ancak şimdi bu meslek tarih oldu.”