Bir baba 10 evlada bakar da 10 evlat bir babaya bakamaz

Erzurum´da yaşayan isim ve soy ismini baş harfleriyle vereceğimiz, 65 yaşlarında bir vatandaşın hayat hikâyesi haberimize konu. Yakutiye Kent Meydanı´nda soluklanırken kendisiyle tanıştık.. Baya içliydi.. GÜNEBAKIŞ´a içini döktü?

Tarih: 01.01.0001 00:00
Bir baba 10 evlada bakar da  10 evlat bir babaya bakamaz

Günebakış/Nesrin ÇETİNKAYA

?Yaz kızım, Hayırlı evladı olandan daha büyük zengin yoktur!? diyerek hayat hikâyesine anlamlı bir giriş yapan A.K. isimli vatandaş, paradan, puldan önce gelen değerlere dikkat çekti. Kendisinin ekonomik durumunun oldukça iyi durumda olduğunu dile getiren A.K. ?Neyleyim parayı pulu, yüreğimizi okşayacak, gönlümüzü şenlendirecek hayırlı bir evladımız yok.? diyerek içli içini, ifade etmeye çalıştı.

PARADAN DAHA ÖNEMLİ ŞEYLER VAR ŞU HAYATTA

A.K: ?Ben 65 yaşındayım kızım. Birde hasta eşim var, hayat arkadaşım. Çok erken yaşlarda evlendik. Beraber bir ömrü paylaştık, hala da birbirimize destek olarak, birbirimizin elinden tutarak yaşamaya devam ediyoruz. 3 tanede çocuğum var. Hepsini anne baba olarak evlendirdik, yuvalarını kurduk. Onların mutluluğundan başka bir isteğimizde olmadı hiç bugüne kadar. Ben zamanında çalışmış bir baba olarak, birikimim var Elhamdülillah. Çalıştım, çabaladım hep genç zamanlarımda. Çok şükür eşime de, çocuklarıma hiçbir şeyin yokluğunu aratmadım. Şuanda da öyle. Maddi durumum oldukça iyi.. Ama mutlu değiliz. Koca evde bir hasta eşim, bir de ben.. Çocuklar evlenince ayrıldılar, uzaklaştılar bizden. Bizde birbirimize sarıldık. Gündüz gelinim gelip bakıp gidiyor eşime. Çocuklarım ilgilenmiyor. Dedim ya hani, para var ama bana sahip çıkacak evlat yok. Hani derler ya kızım, bir baba 10 evlada bakar da, 10 evlat bir babaya bakamaz diye, işte bizde öyleyiz. Paradan daha önemli şeyler var şu hayatta. Biz yaşlı insanlarız, çok şeyi yardım olmadan yapamıyoruz, fakat yanımızda kimsemiz yok. Düştüğümüzde elimizden tutup kaldıracak hayırlı bir evladımızın yok maalesef. En çokta bu üzüyor beni. 3 evladım var ama hayırsız. Bir anne, baba için daha kötü ne olabilir ki? Eşim de çok üzülüyor, ağlıyor. Onu öyle gördükçe ben de kahroluyorum.  Ana baba gibi servet bulunmaz kızım. İş işten geçince biz bu dünyadan göçünce onlar da anlayacaklar bunu. Hayat bizim yaşlılığımıza aldırmadan devam ediyor. Önemli olan sağlımızda yanımızda olmaları, elimizden tutmaları.. Başka türlüsünü neyleyim. ?