www.erzurumgunebakıs.com / Mihrimah  Nefise Durdağ 

Mahalle fırınlarında fırın sahipleri ve ekonomik durumu iyi kişilerin ihtiyaç sahiplerine yönelik ekmek bağış yapılması olduğunu ifade eden Fırın Çalışanı Yusuf İşcan, fırın olarak bağış yapılmadığı zamanda ihtiyaç sahiplerine her zaman ekmek ihtiyaçlarını karşıladıklarını söyledi. 

Yusuf İşcan," Askıda ekmek uygulaması ihtiyaç sahiplerine verilen ekmeklerdir. İhtiyacı olan vatandaşlar gelip sordukları takdirde bu askıda ekmek uygulaması olmasa bile işverenimiz kendi bütçesinden ekmeği müşkül durumdaki vatandaşlara ayırıyor. Durumu iyi olan vatandaşlarımız da kendi ayırdıkları bütçelerinden getirip bize para verip bizde askıya ekmek ayırıyoruz. Askıda ekmeği verilen bu para ile bizlerde askıda ekmeği ihtiyaç sahiplerine veriyoruz. Bağış yapılmasa bile bizler askıda ekmeğe her zaman ihtiyaç sahiplerine yapılan bir yardım uygulamasıdır. Askıda ekmek uygulaması şu şekilde yapılıyor. Kişi ekmek almak için bir fırına gittiğinde kaç ekmek aldı ise aldığı ekmekten bir fazlasının parasını ödüyor. Yani kişi 2 ekmek aldıysa 3 ekmek parası ödüyor. Fırın sahibi kişi aldığı o fazladan olan ekmek parasının karşılığında askıya bir ekmek asıyor. İhtiyaç sahibi vatandaşlar ise fırına geldiğinde ücret ödemeden ekmek alabiliyor. Bu uygulamada hayır yapan kişi ve hayrı alan kişi birbirini görmüyor ve ihtiyaç sahibi kişinin gururu incinmiyor. Türkiye'de aslında kökleri çok eskilere dayanan bir uygulama. Müslüman bir devlet olan Osmanlı İmparatorluğu devlet yönetiminde ve sosyal hayatta “ İnsanı yaşat ki devlet yaşasın.” düsturunu benimsemişti. O dönemde sofraların vazgeçilmezi olan ekmek de ihtiyaç sahibi vatandaşların evlerine askıda ekmek geleneği ile giriyordu. Çeşitli ırk, dil ve dinden olan vatandaşların arasında herkesin olduğu gibi yardıma muhtaç insanların da gururu önemseniyor ve yapılan yardımların kimseyi incitmemesine özen gösteriliyordu. Askıda ekmek uygulaması bir gelenek olarak yüzyıllar boyunca devam etti. Bugün Avrupa’da görülen askıda ekmek uygulaması da Osmanlı İmparatorluğu’nun hüküm sürdüğü topraklardan miras kalan bir uygulama olarak devam ediyor.”