www.gunebakiserzurum.com / Muhammet YILMAZ

Sanatsal faaliyetine 2008 yılında başlayan 1983 Erzurum doğumlu olan tiyatro oyuncusu ve aynı zamanda yazar olan Abdulkadir Bayrakdar, tiyatro oyunlarından sonra Erzurum’da kendi yazdığı, yönettiği ve oynadığı “Zehra” adlı oyunu gösterime sunduğunu son olarak ise ‘Keşke’ adlı kitabını yazdığını ve basıldığını söyledi.

Bayrakdar,” Öncelikle Günebakış Web Sitesi’nin bana verdiği bu imkânı verdikleri için kendilerine çok teşekkür ediyorum. İsmim Abdulkadir Bayrakdar. 1983 Erzurum doğumluyum. Erzurum’un varoş diye adlandırılan mahallelerinden birinde doğdum, Sanayi Mahallesi’nde. Orada büyüdüm, ilkokulu orada okudum. Daha sonra İmam Hatip Lisesi’ni bitirdim ve İlahiyat Fakültesi’ni bitirdim. Sonra da İletişim Fakültesi’nde Radyo TV ve Sinema bölümünde şu an da devam ediyorum. Bizim sanatsal faaliyetlerimiz 2008 yılında başladı. Tabi doğduğumuz coğrafya, yaşadığımız toplum ve aldığımız eğitimler ister istemez bizde bir birikim oluşturdu. Erzurum’un zor şartlarında eğitimimizi gördük. Bu yaşadıklarımızın bir bölümünü zaman zaman da olsa kitaplarımıza, yazdıklarımıza aktarmaya çalıştık. Daha sonra 2013-2014 yıllarında İzmir’de tiyatro oyunlarımız yayınlandı. Tiyatro oyunlarından sonra kendi memleketimde, kendi yazdığım, yönettiğim ve oynadığım ‘Zehra’ adlı oyunu gösterime sunduk. Son olarak da burada gördüğünüz ‘Keşke’ adlı kitabımızı yazdık ve basıldı. Klavyelerimiz de ve bilgisayarlarımız da bunun gibi basılmayı bekleyen daha onlarca kitabımız mevcut. Memleketimizin insanlarının hayata farklı bir perspektiften bakmaları için kalemimizi oynattık. İnşallah okuyucularımız da yeni kitabımızı beğenirler ve bundan sonra da sanatsal hayatımız devam eder.” 

HERKESİN HAYATINDA BİR KEŞKESİ VAR

Keşke kitabı hakkında bilgiler veren yazar Abdulkadir Bayrakdar, temel amacının duygularla değil de gerçeklik ile yola devam etmek olduğunu söyledi.   

Bayrakdar,” Kitabımızdan kısaca bahsetmek gerekirse bu bahsetmeyi kitabın içinden bir bölümden yapmak isterim. Allah ilk insanı yarattığı zaman Allah, Cennet’te bütün meyveleri yiyin ama bir tanesi hariç demişti. Ancak insanoğlu nefsine yenik düşerek bu yasak olan ağaçtan meyce yedi ve ceza olarak dünyaya gönderildi. Bu olay tüm kutsal kitaplarda böyledir. İnsanoğlu dünyaya ilk geldiği zaman, ilk duygusu keşke adı altında pişmanlık duygusu oldu. Yani keşke ilk insandan başlayan kronik bir hastalık gibidir. Akabinde bu keşke kelimesini sadece insanlar söylemedi. Firavunlar, krallar, zenginler, fakirler, yaşlılar, gençler ve daha nicesi hayatındaki milyonlarca ‘keşke’ ile yaşıyor ve bu keşkeler insanların hayatlarında olgunlaşmasına yardımcı oluyor. Bizim kitabımızın üstünde ki ‘Acı insanı olgunlaştırır’ yazısı da insana bir şeyler öğretir. Eğlendiğiniz şeyler size bir şey öğretmez ancak imtihan olduğunuz şey size çok şey öğretir ve hayatta ki yanlışlarınızı daha çok minimize ettirir. Keşke kitabının asıl amacı da budur. Zaten anlattığımız kadın karakter, kendini çok beğenmiş bir hanımefendidir. Ama onun son hali, acılarının zirve yaptığı yerdir. Bunun temel sebebi de şu; anı değil, hep bir hedefler kurarak yaşamasıdır. Anı yaşasaydı belki bu acıları yaşamayacaktı. Doğru olanı yaşasaydı, kibirli olmasaydı bunları yaşamayacaktı. Şimdi biz bu Keşke kitabını neden yazdık? Herkesin hayatında bir keşkesi varken neden bu kitabı yazdık? Bizim burada ki asıl mesajımız şu; bu kitapta bizim birçok hikayemiz var. Birçok karakterin hikayesi var ve bu karakterlerin bir yaşanmışlıkları var. Sanat, toplumun insana insanla anlatmadır. Bunun içinde Keşke’yi şunun için yazdık; bizim her ne statü de ve yaşta olursa olsun kişinin hayatında çeşitli kırılmalar olacaktır. Bu kırılmalar da göstereceği reaksiyon hayatının bütününe yansıyabilir. Biz de bu kitapta şunu yansıtmaya çalıştık; sizin hayatınız da ağır şeyler yaşadığını günde yanlış karar verirseniz bedeli çok ağır olur. Yine kitaptan bir bölüm, sinemada eğer küçük bir kare gösterilmişse o küçük ve önemsiz kare muhakkak final ile alakalıdır. Sizin yaşadığını küçük şeylerde sizin final sahnenize yansıyabilir. Temel amacımız da duygularla değil de gerçeklik ile yola devam etmek.  Bu konu da Büyükşehir Belediyemiz, Büyükşehir Belediye Başkanımız Mehmet Sekmen sağ olsun, sanata ve sanatçıya her türlü desteği veriyor ve ben kendimi bu desteğe muhatap olmuş bir sanatçı adayı olarak görüyorum. Bu destekte şahsıma verdiği destek için de ayrıca Sayın Belediye Başkanımız Mehmet Sekmen beyefendiye ve benimle aynı yolda emin adımlarla koşan Sayın Abdulkadir Çülük ’e teşekkür ediyorum. Belki bu iş tek başına da yapılabilirdi tabi ancak sanatçıyı yormadan, sanatçıyı üzmeden ve gerçek olayın konsantre olabilmesi için maddi olan şeyleri ortadan kaldırmak sanatçıya bir nefes aldırır. Bu yüzden biz kendi kitabımızda da desteklerimizi de yazdık. Bundan sonra bizim önümüzü açtılar. Bugün bu işler gerçekten çok maliyetli işlerdir. Ama belediyemiz sanatçının her koşulda yanında olduğunu göstermiştir. Bunun ekonomik boyutu temin edilebilirdi ama verilen bu destekler bizi daha da yüreklendirdi. Bu konu da emeği geçen herkese teşekkür ediyorum. “