www.gunebakiserzurum.com / Mihrimah Nefise DURDAĞ

Erzurum’da bu işi yapan son nesil esnaf aynı kaderi paylaşırken Saraciye ustalarından Abdülhamit Akbulut, Saraciye esnafın tek isteği bu meslekten çırak yetiştirilmesi gerektiğini söyledi.

Akbulut,” Üzgün olduğum tek taraf meslek insana ekmek yedirir ama çırak yetişmediğinden dolayı unutulup giden meslekler arasına girecek. Binicilik sporları ile ilgilenen kulüpler veya özel kişiler mesleğe yeterince destek veriyor ama çırak olmayınca bu meslek benimle mezara gidecek. Erzurum’da bu işi yapan son nesil, benimle aynı kaderi paylaşan esnaf arkadaşlarla da konuştuğumuzda tek sıkıntımız çırak yetişmemesi. Kemer, tasma, boncuk gibi işler yapıyorum. Artık meslekte çırak yetişmiyor. Meslekte bir başımıza kaldık. Okulların tatile girdiği dönemlerde çırak geliyor bazen ama onlar da bu mesleği yapmak istemiyor, kaçıyorlar. Eskiden ‘eti senin kemiği benim’ diyerek çırak getirirlerdi. Artık çırak da yetişmiyor. Gelen çırağa da en ufak bir söz söylesek hemen kaçıyor. Bu meslek artık yok olma tehlikesi ile karşı karşıya kaldı. Makine imalatı çıktı, ustalık son buldu ve artık imalattan halka satış yapıyoruz. Mesleğimiz artık elden gitti. Babamdan sonra şimdi ben ekmeğimi saraçlıktan çıkarıyorum. Artık yanımızda çalıştıracak çırak bulamıyoruz. Benden başka da Erzurum'da çekirdekten yetişen usta olduğunu zannetmiyorum. Bu nedenle saraçlık mesleği Erzurum'da benimle birlikte sona erecek. Artık saraçlık mesleği kalmayacak, belki de sadece ismini duyacağız. Bu bir sanattır, zanaattır. Üstelik Türkiye'nin dört bir yanına saraciye ürünleri yapıp satan da hep Erzurum olmuştur. Adı bu meslekle özdeşleşen Erzurum, bu zanaatı yaşatmayı bilmelidir. “