www.gunebakiserzurum.com / İhsan KUMRU 

Ciyavul,” Terzilik mesleği ihtiyaçtan çıkıp zevk meselesi haline geldi.  Ben bu mesleği aşağı yukarı 50 yıldan beri yapıyorum. O zamanlarda teknoloji yoktu. Çok zor şartlarda bu mesleği yapıyorduk. Kömür ile çalışan ütüler, ayak makinaları vardı. Onlarda çalıştık. Ancak teknoloji ile beraber şu anda çok şey değişti. Terzilik mesleği eskisi gibi olmadığı gibi artık çıraklar da yetişmiyor. Eskiden babalarımız bizi terzilere teslim ederken herhangi bir ücret talep etmiyordu. Sadece mesleği öğrenmemizi istiyordu ama bugün ise çocuğunu getiren aileler hemen ücretini soruyorlar. Terziler zaten fazla kazanmıyor ki onlara versin. Bu anlamda terzilik mesleğine yetkililerin el atması lazım. Yoksa bu mesleğe yazık olur. Arkadan gelen kimse yok, artık çırak yetişmiyor.  Şimdiki gençlerin meslek öğrenme niyeti yok. Kapıdan girdikleri zaman ilk ‘ben ne kadar para alacağım’ diye soruyorlar. Şimdi her şey para olmuş. Benim oğlumda bu işte çalışıyordu ama sevmiyorum dedi farklı bir işe yöneldi. Tabii ki birileri bir şekilde elinden geldiği kadar bu mesleği sürdürmeye çalışacak ama gelecekte kaliteli terzi bulmak zorlaşacak. Bizim devletten ricamız çırak okullarına ağırlık vermesi. Bütün sanat dalları böyle. Sadece terzilik değil, bütün sanat dallarında bu sorun var. Buna ağırlık verirseler çırak, kalfa yetiştirilir.”