1970´lerde tanımıştım. Kavaflar çarşısı.... Yaz kış ustalar, kalfalar, çıraklar çalışıyorlardı.
Ustalar alın terlerini siliyor, onlarca insan soba, elektrik ısıtıcıları, Erzurum İşi Semaver, boru, fırın üretiyor, boş vakitleri yılın 365 günü olmuyordu.
Her atölyede günümüz fiyatlarıyla 60-70 bin liralık takım tezgahı bulunuyordu. Bunlar; Metrelik makas sac kesiminde kullanılıyor,Caka makinesiyle saçları eğiyor, Çıtçıt adını verdikleri sacların iç kısımlarını kesiyor,Elektrik Punta makinesiyle saçlar puntalanıyordu.
Mengene ile saclar sıkıştırılıyor, kordon makinesi ile şekilden şekle sokuluyor, El makasları ile gereken düzeltmeler yapılıyordu.
Her atölyede en az iki usta, 3 kalfa, 4 çırak çalışıyor, yani atölyeler tam bir üretim merkezi gibi çalışıyordu.
Yıllar geçti. Kavaflar çarşısı gelişmelere ayak uyduramadı. Fabrikalaşamadılar. Rekabet edemediler. Gelinen yerde fotoğraflarını göreceğiniz şekilde bütün makinalarını paslanmaya bırakıldılar.
