Geçen ki yazımda, LOZAN ANTLAŞMASINI yapanların ruhları şad olsun demiştim:
Dünyanın en zor işi antlaşmalardır. Kıbrıs’ da 47 yıldır antlaşma yapılamıyor. Kendi sınırlarımızı “zafere rağmen “tescil ettiremiyoruz/etmiyorlar. Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti’ni tanımıyorlar!
Çok mu zayıfız, savunamıyor muyuz, Dış İşlerimiz, delegasyonumuz mu yetersiz ve zayıf?
Bugün Suriye, Irak, Suudi Arabistan, Mısır ve Yunanistan ile tam anlaşamıyoruz… İsrail; Araplarla, Lübnan’ la ve Filistin’ le; Azerbaycan, Ermenistan’ la, tam olarak anlaşamıyorlar…
Büyük devletlerinde anlaşamadıkları görülüyor.!
Menfaatler çatışıyor; ego ve ihtiraslar araya giriyor.
İşte yanı başımızda RUSYA UKRAYNA, sınırlar için savaştılar, savaşıyorlar!
Uzun süren yenilgiler ve önemli kayıplardan sonra Sevr’ in peşine; zaferler sonucu, kurtuluş savaşının akabinde; LOZAN ANTLAŞMASI ‘NIN yapılmış olması, ayrı bir değerdir ve büyük bir başarıdır, kazançtır.
Yüzeysel bir şekilde, Devletimiz ne dedi, İnönü ne söyledi? Bunu da deseydi yetmez… O günü izah edemez…
O zaman ki güçleri; uluslararası siyaseti, jeo strateji yi, jeopolitik ortamı, Uluslar arası dayanışmaları göz önüne almak lazım.
Bütün bunların ışığı, tazyiki, yeli ve fırtınası altında yapılmış LOZAN KONFERENSI.
Allah Devletimizi ve Milletimizi; zararlı bir antlaşma yapma durumuna düşürmesin.
Hoşça kalın,
Uzm. Dr. Ayhan YİĞİT
