1970´lerde iş bulmak mı.... Çok ama çok kolaydı. Gençler çalışarak para kazanmak ve kendi ayakları üzerinde durmayı marifet bilirlerdi.
İlkokul, Ortaokul, Lise mezunları yeter ki iş arasınlar. Bulmaları uzun sürmez Devletin her kurumunda memur ve işçi statüsünde iş bulmaları çok ama çok kolaydı.
DSİ, YSE, KÖY-HİZMETLERİ, Karayolları, Demiryolları, Belediyeler iş arayanların iş kapısı, Başta Almanya olmak üzere Avrupa Devletleri işçiler için ikinci vatandı.
Sanat okulu mezunları, karada, havada, denizde iş bulmaları kepab gibi idi. İş bulmak bir yana işi beğenmeleri de önemliydi.
Öğretmen Okulu mezunu öğretmenler mezuniyetlerini takip eden ay içinde işlerine kavuşur görev yerlerine giderlerdi.
Eğitim Enstitüsü, Yüksek Öğretmen Okulu mezunları mumla aranır ve Eğitim dünyasında işleri hazır ve nazırdı.
Üniversite mezunları, Edebiyat, Fen Fakülteleri, Ziraat fakültelerinin mezunları ülkenin her yerinde aranan , bulunamayan insanlardı.
Mühendislik Fakültesi mezunları iş beğenmezlerdi. Ücret desen mükemmeldi.
Tıp , Eczacılık ve Dişçilik mezunları gökte yıldızlar gibiydiler. Bulana aşk olsun cinsinden.
Derken yıllar yılları kovaladı. 1990 sonrası işler zorlaştı. İş bulmak aslanın artık ağzında değil midesindeydi. Bu yetmezmiş gibi bir de torpil bulmak gerekiyordu.
Bizim kuşaklar iş bulmada çok ama çok şanslıydılar.
Yeni yetişen kuşaklara Allah kolaylık versin demekten başka bir söz bulamıyorum.
Umarım hepsi iş bulur. Eş ve aş derdinden kurtulur.
