Bugün haftasonu, şöyle biraz nefeslnemke ve tebessüm edelim istedim. Aktaracağım bu fikra bizim lise yıllarımızdan... Önceki gün bir arkadaşım sosyal medyada paylaşınca yeniden hatırladım. Sizlerle de paylaşmak istedim. Hiç kimse, özellikle Karadenizliler alınmasınlar. Bu bir yergi değil, Temel övgüsü...
Temel İtalya’nın en ünlü ototmobil fabrikasında çalışan bir işçi… Dönemin Sovyet lideri Krusçev resmi bir ziyaret için İtalya’ya gelmiş. Programında Temel'in çalıştığı fabrikayı ziyaret etmekte var.
Fabrikanın tezgâhları arasında dolaşırken Temel’e rastlamış. Herkesin gözü önünde ‘’Vay Temel…’’ diye sarılıp kucaklaşmış. Orada ayaküstü sohbet etmişler.
Tüm protokol bu dostluktan şaşkın… Konuk gittikten sonra patron Temel’i çağırıp, Krusçev’i nereden tanıdığını sormuş. Temel “Hiiç” demiş. “Ben eskiden komünisttim… 1 Mayıs kutlamaları için parti beni Moskova’ya göndermişti. Orada tanışmıştım.”
Olay unutulmuş… Üç beş ay sonra bu kez Amerika Başkanı Nixon gelmiş İtalya’ya. Yine aynı program ve fabrika ziyareti. Tezgahların arasında ‘’Vay Temel, vay Nixon’’ muhabbeti…
İyice meraklanan patron ziyaretten sonra Temel’i yine çağırtmış. Soru da cevap da aynı; “Bir ara Amerika’ya göç etmeye kalkıştım. New York’ta başım polisle belaya girdi. Bu Nixon o zaman çiçeği burnunda bir avukattı. Beni o savunmuştu…”
Olay bu kadarla kalsa iyi. İki ay sonra Fransa Başkanı De Gaulle ziyaretinde de aynı manzara yaşanınca Patron Agnelli derin bunalımlara girmiş. Kendisini tanıyan yok. Yanında çalışan Temel’in uluslararası çevresi var.
-De Gaulle’ü nereden tanıyorsun?
-Nazilere karşı Paris’te yeraltı savaşı yapıyorduk… Özel kuryesiydim.
-Sen herkesi tanır mısın?
-Evet, hemen hemen…
Patron iyice hırslanmış:
-Neredeyse Papa da arkadaşım diyeceksin.
Temel gülmüş. “Tabii. Yakın arkadaşımdır.”
Çıldırma noktasına gelen Agnelli haykırmış:
-İspatla… İspatlayamazsan kovarım…
Temel: Tamam, bu pazar ayininde Vatikan Meydanı’nda olun. Papa balkondan halkı takdis ederken ben yanında olacağım.
Patron pazar gününü iple çekmiş. Vatikan’da Papa’yı bekleyen kalabalığın arasına karışıp beklemeye başlamış. Bir süre sonra Papa balkona çıkmış. Yanında Temel… Kalabalığa bakıp, patronunu bulmaya çalışıyor. O sırada bir kargaşa olmuş. Biri bayılmış…
Temel bayılanın kendi patronu olduğunu görünce Papa’ya “Bana müsaade” deyip meydana koşmuş. Agnelli yerde yatıyor… Bir iki kişi de ayıltmaya çalışıyor.
Temel çevresindekilere, “Bu benim patronumdur; ne oldu?” diye sorunca biri cevap vermiş:
-Siz Papa ile balkona çıktığınızda bunun önünde iki Japon turist vardı. Japonlardan biri senin patronuna dönüp, “Şu sağdaki bizim Temel, ama yanındaki kim?” diye sorunca seninki düşüp bayıldı.
Fıkranın kahramanlarının hepsi bu dünyadan gitti ancak Temel hâlâ aramızda. İyi bir hafta sonu dileklerimle...
