Türk edebiyatında kara mizh yazarlığının ustası Azizi Nesin'in meşhur öykülerindendir; Testinin Yenisi... Gündemimiz siyaset ve seçimler olunca aklıma geldi.
1940'lı yılların sonları... Anadolu'da kasaba alanında toplanan halk, bir büyücek evin ikinci kat balkonundaki Demokrat Partilinin çektiği nutku dinliyor. Dinleyiciler arasında hem DP'liler, hem de CHP'liler var..
Dinleyicilerden bir CHP'li, "Şu bizim halk ne yaptığını bilmez. Bakın işte, şu DP'li saçmasapan konuştuğu halde onu bile çılgınca alkışlıyor..." dedi.
Gerçekten de nutuk çeken saçmalıyor, öyle ipe-sapa gelmez şeyler söylüyordu ki, dinleyiciler arasındaki DP'liler bile çileden çıkmışlardı. Ama yine de, "Halkımız neyi alkışladığını çok iyi bilir" diye CHP'liye karşı çıktılar.
Halk bilirdi, bilmezdi derken, tartışma kızıştı. Kalabalıktan gelişi güzel birine nutku neden alkışladığını sormaya karar verdiler. Yırtık pırtık giysili bir yaşlı köylüye, içlerinden biri, "Baba, duyuyorsun işte, şu adam ipe-sapa gelmez sözler söylüyor da ne diye onun saçmalarını alkışlıyorsunuz ?" diye sordu.. Yaşlı köylü, kırçıl sakalını sıvazlayıp, kırışık yüzünde ışıltılı bir çizgi kalmış gözleriyle karşısındakileri süzerek şöyle dedi :
"Testinin yenisi suyu serin tutar. Bizim testideki suyun gayri içilecek durumu kalmadı. Toprağı hep bir toprak da olsa, testiyi yenilemek gerekir. Yenilerini alkışlamamız bundan.."
