Anaya hürmet, saygı ve sevgi bize emredilen en temel gerçeklerden biridir. Her evlat, annesine sonsuz saygıda ve itaat içinde olmalıdır. Bu hususta Hz. Peygamberimiz’in (S.A.V.) mübarek hadislerinde anneye duyulması gereken saygı, bağlılık ve sevgi özellikle vurgulanır.
Bizleri saran, bu dünyaya getiren, canından can veren mübarek analarımıza hem dinimiz gereği hem kültür, geleneğimiz gereği verilen değer çok kıymetlidir.
Onlara yapılan her iyilik, her güzellik, onlara duyulan her muhabbet Allah katında melekler huzurunda insanı iyi kılar, insana değer katar.
Annelerimizi baş tacı bilmek, onları gül bahçesinin en güzel gülü olarak görmek her birimizin en önemli görevlerinden biridir.
Anneye karşı bir Veysel Karani gibi olabilmek derken Yemenli Üveys'in hikâyesi şu şekildedir.
Veysel Karani, Resûlullah (S.A.V.) sevdası ile yanıp tutuşmuştur. Tek emeli, biricik gayesi Resulullah’ın mübarek cemalini görmekti. Bu aşk ile günler gelip geçiyordu. Bir gün annesine:
Veysel Karani’nin anası uzun uzun düşündü.
Sonra:
Veysel Karani anam izin verdi diye sevinç içinde Medine yoluna düştü. Günlerce yolculuktan sonra Medine’ye ulaştı. Peygamberimiz’in evini sordu. Gösterdiler. Hane-i Saadetin kapısını çaldı. İçeriden Hz. Aişe validemiz: Kim o? diye seslendi. Veysel Karani:
Resulü Ekrem mescide gitti. Hemen oracıkta görebilirsin dedi. Veysel Karani:
Hz. Aişe (R.A.) validemiz:
-Ya Aişe! Buraya Üveys (Veysel) mi geldi?
Onun beni bu dünyada görmesi nasip olmayacak. Allah onu imtihan ediyor. Annesine olan itaatinin derecesini ölçüyor, dedi.
Veysel Karani anasına geldi, olanları derin bir ah çekerek anlattı. Üzüntü ve kederinden sararıp solmuştu. Anası:
“Üzülme oğlum, üzülme. Sen beni memnun ettin ya, Allah da seni memnun edecek. Sevgili Peygamber Efendimizi öbür dünyada göreceksin” dedi.
Tüm annelerimizin Anneler Günü kutlu olsun. Elleri öpülesi kıymetli varlıklarımıza gösterilecek sevginin ve değerin cennet anahtarı olduğunu unutmayalım.
İyi ki varsınız annelerimiz...