Orhan DURMUŞ


BEDEN, CAN´I TANIŞAN BİR MERKEP


 

 

Bu yalan dünyaya konan göçmek için?

 

Göç vakti gelinceye kadar sahip olduklarımız rızıktır. Beden de bu rızıklardan birisidir. Rızık dediğimiz şey para değildir kendi başına. Doğan insan ölüm denen gerçek menzile kavuşmak için bedende bir yolculuğa çıkar, önemli olan candır beden onu taşıyan bir merkeptir.

 

Menzil belli ?dönüş onadır.? Bu gerçekliği bilmemize rağmen sonsuzluğu arzulamak boşuna bir çabadır. Sonsuzluk vuslattan sonra başlayacak bütün yüklerden kurtulduğumuz gün başlayacaktır. Varlığımız da dahil sahip olduklarımızdan hangisi bize ait? sahip olduğunuz mal mülk kimin? köyünüzde sahip olduğunuz arsa kimin di? babanızın, babanıza kimden kalmış dedenizden ona kimden kalmış kendi babasından derken bu hikâye uzar gider. Demek ki her sahip olduğumuzun birer emanetçisiyiz sadece, bu bedenimiz de dahil olmak üzere.  

 

Gel de düşün şimdi hiçbir şeyin sahibi olmadığımız şu dünyada bizim sandığımız ne kadar boş şeylerimiz vardır. Gerçek huzura ve mutluluğa kavuşmak için ancak bu ihtiras ve hırslardan kurtulmak gerekir.

 

Bu dünyada sahip olduklarımız sadece yüktür bizlere, en büyük yük ise bedenimiz, sahip olduklarımız dert ekler, sıkıntı ekler sadece bizde mutlu sanırız kendimizi. Beden denen merkepten inene kadar yaptığımız yolculuğun kıymetini bilmeliyiz. Bütün ihtiraslarından ölüm akla gelince unuturuz o halde lütfen ölümü sıkça hatırlayalım. Geçici bir yaşam için sonsuz bir yaşamı görmezden gelmek ahmaklık olur?