Geçtiğimiz günlerde Erzurum da iki genç cami duvarına ?no god? yazarak kendi çaplarında bir eylem yaptılar. Güvenlik kameralarına kaydedilen bu görüntüyü bende izledim. Yüce bir varlığın yok olduğuna inandıklarından önce ?kimsenin olmadığına? emin olmak için sağını solunu kontrol ettikten sonra korkudan yazıyı hızlıca yazıp kaçıyorlar. O kadar garip bir durum ki sosyolojik ve psikolojik açıdan değerlendirilmesi gereken bir vaka.
İnanç özgürlüğü insanların en tabi haklarında bir tanesidir. Bir insanın neye inanıp inanmadığı hususu toplumsal olarak etkileri olsa da büyük ölçüde kendisi ilgilendiren bir durumdur. Sosyal varlık olan insanlar inançlarını da başkalarına kabullendirmek için yaşadıklarından olsa gerek, kendi inandığı şeylere başkalarının da inanması bir tatmin duygusu sağlıyor sanıyorum. Yukarıda izah ettiğim olayda kendi içerisinde o kadar çelişki içeriyor ki mesela; bir varlığa inanan Yüce bir yaratıcıya iman etmiş bir toplumun ibadet hanesinin duvarına o kelimeyi yazarak vermek istedikleri mesajı anlamak güç. Sana göre olmayabilir. ?Haşa? yoksa bile sana ne? İçeride ibadet eden insanlar en fazla spor yapmış olurlar. Kaldı ki varlığına inanmadığın ve yok saydığın biri için boşluğa bağırmak değil mi yaptıkları eylem? Diğer bir çelişkiye gelince yazıyı yazan gençler yazının altına birde imza ya da bir simge bırakıyorlar. Yani bunu biz yazdık demek için temsil ettikleri grubun bir nevi logosu gibi bir işaret bırakıyorlar. Soruyorum şimdi; eğer güvenlik kamera görüntüsü olmasaydı ve bu yazıyı yazan kişilere ödül verilecek olsaydı hani olmaz ya? kahraman ilan edilecek olsalardı bu iki varmış gibi yapan bu gençler bunu biz yazdık demeleri ve ispatlamaları için ne yapmaları gerekirdi. Cevap; altında imzamız var demezler miydi? Yani bizim yazdığımız belli olsun diye logomuzu koyduk bir işaret bıraktık demezler miydi? Tabi ki derlerdi. Ben bu küçük insanların düşüncelerini merak ediyorum. Kendi varlıklarını ispat için her yere işaret bırakırken Yüze yaratıcının bu kâinatta bıraktığı onca işaret ve logoyu nasıl görmezden gelebiliyorlar. Bunu nasıl açıklıyorlar çok merak ediyorum. Hep söylemişimdir? hiçbir şeye inanmamakta teorik olarak bir inanç olduğundan bir şeye inanmak zorunda olduğumuzun ispatıdır. Buda yaratılmış aciz varlığın genel özelliğidir.
Bu tarz zihniyetler mağazalardan üretilmiş, imal edilmiş malzemeleri alır giyinir ve onu yapan firmanın kalitesinden, başarısından o mağazanın ismini, cismini, bilmeden varlığına inanırlar ki çünkü aldıkları ürünün üretilmiş olduğunu bilirler. Onlara giyindiği kıyafetin markasının aslında olmadığını söylesen ispat için etiketi gösterirler üretim fabrikalarını gösterirler, ama gel gör ki; o tahta parçalarından çıkan yeşil yeşil yapraklar açan ve sonra yumuşak, güzel, kokulu, dilimlenmiş, kusursuz mandalinaları yerken onu yapan var edenin ağaç olduğuna inanır. Ağacı var edenin varlığını inkâr eder dururlar. Bu ahmaklıktır. Bu kişinin yaşadığı sosyal bunalımların dışa vurumu yani aykırı davranışlar yaparak farklı olmaya çalışmaktan başka bir şey değildir.
Erzurum da yaptıkları bu eylemi kınıyorum. Bunlara verilebilecek en büyük ceza bence toplum olarak onları ?yok? saymak olacaktır. Ben o güvenlik kayıtlarında bir şey görmedim. Birdenbire kendiliğinden yazı oluşu verdi yazanların varlığı hakkında bir bilgim yok. Şimdi sen bu sonsun kâinat içerisinde, bire ahmak var mısın?
